عکس نجومی

  یک راننده اتوبوس هندی در تاریخ ۶ فوریه ۲۰۱۶ بر اثر اصابت یک شهاب سنگ کشته شد و نخستین انسانی لقب گرفت که در طی تاریخ بر اثر برخورد یک سنگ آسمانی جان خود را از دست داده است!

به گزارش بیگ بنگ، بر اثر این اتفاق یک سوراخ یک متری در زمین محوطه ی کالج ایجاد شد، شیشه های برخی ساختمان ها فرو ریختند، چند باغبان زخمی شدند و به دانشجویان آسیبی نرسید. رئیس کالج خبر داد این شهاب سنگ به یک راننده اتوبوس ۴۰ ساله برخورد کرد، اما این فرد در حین انتقال به بیمارستان به علت شدن جراحات وارده جان خود را از دست داد. تا به حال هیچ مرگی که ناشی از برخورد شهاب سنگ باشد ثبت نشده است.

با در نظر گرفتن احتمالات و سفر چندین میلیارد ساله ی این سنگ آسمانی در مدار خورشید و رسیدنش به کره زمین و این فرد، متوجه ی اوج بدشانسی وی می شویم! خانواده فرد مزبور ۱۰۰۰۰۰ روپی ( ۱۰۰۰ پوند ) غرامت دریافت کرد. بر اساس یک تحقیق انجام شده توسط ستاره شناس آلن هریس، احتمال چنین رویدادی یک در هفتصد هزار است. البته هر چه اندازۀ شهاب سنگ بزرگتر باشد، این احتمال بیشتر می شود. در سال ۲۰۱۳ در اثر برخورد شهاب سنگ به شهری در روسیه، هزار نفر زخمی شدند و به ساختمان ها آسیب وارد شد.

منابع: mashable.com , independent

  دانشمندان یک سیاره جامد سنگی جدید را کشف کرده‌اند که اندازه آن، در حدود نیمی از اندازه نپتون بوده و از سنگ خالص تشکیل شده است. این سیاره که شبیه یک توپ بزرگ سنگی است، BD + 20594b نام دارد و از سیارات سنگی شناخته شده دیگر بزرگتر است.

به گزارش بیگ بنگ به نقل از ایسنا، به گفته ی اخترشناسان، این سیاره حدودا به اندازه نیمی از قطر نپتون بوده و صد در صد سنگی است و به تصور دانشمندان سیاره‌ای به این بزرگی احتمالا باید گازدار باشد. نستور اسپینوزا، متخصص اختر فیزیک در سانتیاگو و همکارانش طی گزارشی اعلام کردند: BD + 20594b حدود ۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله داشته و در صورت فلکی برج حمل قرار دارد. جرم این سیاره در حدود ۱۶ برابر جرم زمین و عرض آن فقط کمی بیش از دو برابر عرض زمین و چگالی آن حدود ۸ گرم در هر سانتیمتر مکعب است. در مقایسه، چگالی زمین ۵٫۵ گرم در هر سانتیمتر مکعب است.

این سیاره صخره ای جدید در سال ۲۰۱۵ با تلسکوپ فضایی کپلر کشف شد. سیاره BD + 20594b با سیارهKepler 10c که نوعی سیاره سنگی بوده، سیاره‌ زمین‌سان هم نامیده می‌شود و برخلاف سیارات گازی شباهت ساختاری نسبتاً زیادی با کره زمین دارد، قابل مقایسه است. وجود سیاره Kepler 10c در سال ۲۰۱۴ اثبات شد. این سیاره غول‌پیکر که به مگا زمین معروف است، در فاصله ۵۶۸ سال نوری از زمین و در صورت فلکی اژدها قرار دارد.

در سال ۲۰۱۴ اعلام شد که جرم این سیاره حدودا ۱۷ برابر زمین است اما اندازه‌گیری‌های اخیر نشان می‌دهد، با این که Kepler 10c به مگازمین و سنگی بودن معروف است جرم آن تنها ۱۴ برابر جرم زمین است و این بدان معنی است که این سیاره احتمالا با پوسته‌ای از گاز یا آب پوشیده شده است. جزئیات بیشتر این پژوهش درarxiv.org منتشر شده است.

 منبع: sciencenews.org

 تاریکی با سرعت نور حرکت می کند. به تعریف دقیق تر، تاریکی به خودی خود وجود فیزیکی ندارد بلکه فقدان نور است. برای مثال زمانی که شما با دستتان جلوی بیشتر نور را بگیرید، شما تاریکی دارید. در واقع تاریکی چیزی است که بعد از توقف نور به دست می آورید، در نتیجه تاریکی با سرعت نور سفر می کند!

به گزارش بیگ بنگ، برای مثال فرض کنید در فضایی دور هستید، دور از تمام منابع نوری مانند خورشید و در دماغه ی فضاناوتان یک چراغ دارید، نور چراغ در تمام جهات با سرعت نور در فضا پخش میشود. اگر شما یک لحظه چراغ را خاموش کنید و دوباره روشنش کنید، قبل از آنکه چراغ خاموش باشد نور در تمام جهات سفر می کند و بعد کمی دیرتر هم نور در تمام جهات سفر می کند. اما بین دو تابش نور، نوری وجود ندارد زیرا نبود نور وقتی اتفاق افتاد که چراغ یک لحظه خاموش بود و فقدان نور یعنی تاریکی.

پس یک گروهی از تاریکی بین دو تابش نور هست. به دلیل اینکه دو تابش نور در حال گسترده شدن به طرف بیرون با سرعت نور هستند، اتصال تاریکی بین آنها نیز باید با سرعت نور سفر کند. شما می توانید درباره تاریکی اینگونه فکر کنید چیزیست که شما بلافاصله بعد از رسیدن آخرین ذره از روشنایی به دست می آورید. به دلیل اینکه آخرین ذره از نور با سرعت نور سفر میکند، پس همچنین حالت بعد از آن هم باید با سرعت نور حرکت کند.

اگر خورشید ناگهان ناپدید شود، از درخشیدن می ایستد و زمین در تاریکی فرو می رود، اما برای نور خورشید هشت دقیقه و نوزده ثانیه طول می کشد تا به زمین برسد، آخرین ذره ی نوری که خورشید درست قبل از ناپدید شدن از خود منتشر میکند هم هشت دقیقه و نوزده ثانیه بعد به ما می رسد و همچنین تاریکی هم هشت دقیقه و نوزده ثانیه طول میکشد تا به ما برسد. ما در زمین ناپدید شدن خورشید را زودتر از هشت دقیقه و نوزده ثانیه قبل از غایب شدنش نمی بینیم.

مترجم: سروش آتشی/ منبع: what is the speed of dark

 بدون شک کیهان مملو از سیاراتی است که شرایط سکونت در آنها وجود دارد و به تبع آن می توان گفت امکان شکل گیری و وجود موجودات بیگانه ی فضایی در گوشه و کنار آن نیز هست. اما نتایج تحقیقاتی جدید نشان می دهد اگر به فرض هم چیزی به نام «بیگانگان» وجود داشته باشد، به واسطه سست و ناپایدار بودن حیات به ندرت شانس تکامل و ادامه یافتن را داشته اند. احتمالا گونه‌های زنده در اثر گرمایش یا سرمایش سیاره‌شان منقرض شده‌اند و اکنون دیگر همه ی آنها مرده اند.

به گزارش بیگ بنگ، این تحقیقات توسط گروهی از دانشمندان دانشگاه ملی استرالیا در کانبرا تهیه شده است. آدیتا چوپرا سرپرست این تحقیقات گفت: « احتمالا جهان دارای سیارات قابل سکونت دیگری است، بنا بر اعتقاد دانشمندان جهان باید مملو از موجودات بیگانه باشد. حیات اولیه بسیار شکننده است، بنابراین معتقدیم که برای بقا به اندازه ی کافی تکامل پیدا نمیکند. برای ایجاد یک سیاره قابل سکونت، اشکال زندگی ملزم به تنظیم گازهای گلخانه‌ای از قبیل آب و کربن دی اکسید هستند تا دمای سطحی را پایدار نگه دارند.»

حدود چهار میلیارد سال پیش، زمین، ناهید و مریخ سیارات قابل سکونتی بودند. اگرچه، یک میلیارد سال پیش یا سال‌های بسیار دور پس از شکل‌گیری جهان، ناهید به یک تنور و مریخ به یک جعبه یخی تبدیل شد. دکتر چارلی لاینویور، دستیار نویسنده نیز گفت: « در صورت وجود حیات میکروبیولوژی اولیه در ناهید و مریخ، این سیارات در پایدارسازی تغییرات محیطی به اندازه کافی سریع نبوده‌اند.» وی خاطر نشان کرد: « حیات زمینی احتمالا نقش اصلی را در ایجاد ثبات اقلیمی بازی کرده است.»

به گفته چوپرا، نظریه‌ آنان یک پازل کیهانی را حل کرده است. او عنوان کرد: « معمای علت نیافتن نشانه‌ای از حیات بیگانه در دیگر سیارات به وجود یا عدم وجود منشا حیات ربطی ندارد، بلکه این موضوع به دلیل کم بودن سرعت ظهور تنظیمات بیولوژیکی چرخه‌های واکنشی در سطوح سیارات میباشد.» جزئیات بیشتر این پژوهش در مجله Astrobiology منتشر شده است.

منبع: sciencedaily.com