تصاویر زیر توسط ناسا از روی سطح و آسمان ماه گرفته شده ، در تصاویر زیر می توان یوفوها را مشاهده کرد ، در اصطلاح نجومی به هر شی پرنده ناشناخته " یوفو " گفته می شود . البته ناسا اعلام کرده که اشیا موجود در این تصاویر احتمالا مربوط به بقایای تجهیزات فضایی سفینه ها ، آپولوها و انعکاس نور می باشد .

1969, Apollo 12: November


NASA Mission Apollo 14


Photo NASA No AS15-85-11514 - Mission Apollo 15 on the Moon


Photo NASA No AS15-86-11603 - Mission Apollo 15 on the Moon


Photo NASA No AS16-109-17804 - Mission Apollo 16 on the Moon


Photo NASA No AS16-114-18423 - Mission Apollo 16 on the Moon.


Photo NASA No AS16-114-18422 - Mission Apollo 16 on the Moon.

جشن رونمایی از جانشین شاتل که «سامانه پرتاب فضایی» (SLS) نام دارد در یک کنفرانس خبری در واشنگتن و با حضور «چارلز بولدن» رئیس ناسا برگزار شد.

پروژه ساخت SLS بیش از ۲۵ میلیارد یورو هزینه خواهد داشت و چنانچه تمام برنامه‌های این پروژه طبق پیش بینی‌های اولیه پیش رود نخستین آزمایش بدون سرنشین آن در سال ۲۰۱۷ و نخستین آزمایش با سرنشین این فضاپیما در سال ۲۰۲۱ انجام خواهد شد. با این حال نخستین پرتاب رسمی SLS در سال ۲۰۲۵ انجام خواهد شد که طی این ماموریت، چند فضانورد را به یک سیارک خواهد رساند.

نمایی شماتیک از سامانه پرتاب فضایی، SLS

واقعیت این است که ناسا مصمم است تا جانشین شاتل‌هایش را به فواصلی دور‌تر از ایستگاه فضایی بین المللی بفرستد، حتی به مریخ. به اعتقاد ناسا انسان می‌تواند در سال ۲۰۳۰ پرچم خود را بر روی سیاره سرخ به اهتزاز درآورد.

برای سفر در فضا، این فضاپیما از سوخت مایع استفاده می‌کند. این سوخت همانند سوخت موشک «زحل ۵» که در سال ۱۹۶۹ انسان را به ماه برد و امروز موشک‌های سایوز را تغذیه می‌کند ترکیبی از هیدروژن و اکسیژن است.
همچنین مسئله هزینه نیز در این انتخاب مطرح بود. ناسا پیش بینی کرده است که هر سال برای نگهداری این فضاپیما باید سالانه ۲ میلیارد یورو هزینه کند. 

منبع:

سایت ماه نامه نجوم

یک سند محرمانه “اف بی ای” در مورد اینکه چگونه افسران پلیس و ارتش شاهد انفجار یک بشقاب پرنده در شهر یوتاه بودند،فاش شده است.

به گزارش انتخاب، در روز چهارم اپریل ۱۹۴۹، ماموران ویژه تلگرافی “فوری” به رئیس اداره یعنی ادگار هوور زدند.

ادعا شده است، تصاویری که از این موجودات فضایی در این گزارش آمده است، واقعی است. این موجودات فضایی که مرده بودند توسط متخصصان کالبدشکافی شدند.

این سند فوق محرمانه فاش می کند که یک افسر ارتش و یک افسر پیس و یک گشت بزرگراه که همگی کیلیومتر ها از یکدیگر فاصله داشتند، بک بشقاب پرنده دیدند .
این شاهدان گفته اند بر فراز کوه ها در نزدیکی “لوگان” در قسمت شمالی “سلت لیک سیتی”، این بشقاب پرنده منفجر شد.

این سه نفر یک شی نقره ای رنگ در هوا که به کوهها در “سادرین کنیون” نزدیک می شد و منفجر شد را دیدند.

در این سند امده است:تعدادی از ساکنان آن منطقه آن انفجار را دیدند که پس از آن، شی به زمین افتاد.

در ادامه امده است: چندین شاهد این قضیه را به “اف بی ای” گفتند که انها بشقاب پرنده ی دیده اند که با سرعت بسیار زیاد در حال چرخ زدن در شهر بود.

همچنین در میان اسناد، یادداشتی از “گای هتل” مامور ویژه که رئیس اداره در واشنگتتن در سال ۱۹۵۰ بود وجود دارد که ظاهرا تایید می کند که فضایی ها در “رزول” در “نیومکزیکو” فرود امده اند.
به گزارش انتخاب، در یکی از دیگر اسناد که نام آن “بشقاب پرنده ها” می باشد ” “هتل” فاش می سازد که یک جت شناسایی اعلام کرده است که سه بشقاب پرنده دیده شده اند.

این مامور نیروی هوایی این اطلاعات را در اختیار “هتل” قرار داد.

مامور ویژه “هتل” می نویسد: شکل آنها گرد است که مرکز آنها مقداری بالا امده است و حدود ۵۰ متر قطر دارند.

وی می گوید: افرادی که در این بشقاب پرنده بودند، بدنی شبیه به انسان داستند اما قدر آن ها، نزدیک به ۱ متر بود.

آنها لباس هایی از جنس آهن با زمینه ای زیبا پوشیده بودند. و بدنشان به مانند لباس های که توسط جت های تندور و خلیان های تستی پوشیده می شود بود.
آنها توسط دولت امریکا در “رزول” کالبد شکافی شدند.

به گزارش انتخاب، مقامات ارتش یک اعلامیه مطبوعاتی منتشر کردند که اینگونه شروع می شود: شایعات در مورد بشقاب پرنده دیروز زمانی به حقیقت پیوست که مامور اطلاعات نیروی هوایی ، توانست این بشقاب پرنده را بدست اورد.

بعد از آن، این خبر تیتر پر سر و صدای روزنامه ها شد. اما ارتش به سرعت داستان را تغییر داد و ادعا کرد که آن شی تنها یک بالن بوده است نه یک یک بشقاب پرنده!

جالب است که در آن زمان رسانه ها و افکار عمومی این توضیحات از سوی ارتش را قبول کردند.
در سند دیگری که منتشر شده است و مربوط به سال ۱۹۴۷ است، ادعا شده است که یک شی یا بشقاب پرنده در نزدکی “رزول”دیده شده است.

در این سنده امده است: این بشقاب پرنده به صورت ۶ ضلعی بود و توسط یک کابلی از یکالونی معلق شده بود.

به گزارش انتخاب، این بشقاب پرنده و بالن به “رایت فیلد” برای تحقیقات بیشتر ارسال شده است

سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا در گزارشی 400 صفحه ای با عنوان " اثرات جانی پرواز U-2( یکی از هواپیماهای جاسوسی معروف آمریکا) برای نخستین بار از وجود یک مرکز مخفی آزمایش هواپیماهای جاسوسی در این کشور را تایید کرد.

به گزارش عصر ایران به نقل از خبرگزاری آسوشیتد پرس افشای این اطلاعات می تواند پرده  از راز آلودی اشیای نورانی و بشقاب های پرنده ای که از زمان جنگ سرد بدین سو گاهی در آسمان دیده می شده است بردارد و ثابت کند بخش بزرگی از این مشاهدات آزمایش طرح های فوق سری آمریکا برای جمع آوری اطلاعات به وسیله هواپیماهای جاسوسی  بوده است.
 
سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا(سیا) در این گزارش با اعتراف به وجود مرکزی به نام "اریا 51" در صد کیلومتری شمال شهر لاس وگاس از آزمایش هواپیماهای فوق سری آمریکا در این مرکز در دهه های گذشته خبر داده است.
 

تصویر هوایی از مرکز "اریا 51"
 

بر اساس اطلاعات جدیدی که سازمان سیا منتشر کرده آزمایش برخی هواپیماهای سری آمریکا از جمله هواپیماهای جاسوسی مشهور" U-2" ، هواپیمای SR-71 ، F-117  و..در این مرکز انجام شده است.

افشای این اطلاعات 400 صفحه ای که بخش هایی از آن بنا به دلایل امنیتی حذف یا ویرایش شده است، گمانه های سال های گذشته برخی رسانه ها درباره وجود یک مرکز مخفی در بیابان های شمال لاس وگاس را تایید کرد.

از نظر برخی ناظران افشای این اطلاعات محرمانه می تواند  دلیلی بر افزایش وجود گزارش های مربوط به دیده شدن بشقاب های پرنده در دهه 1950 و 1960 از سوی مردم باشد و نشانگر این حقیقت که حضور این اشیای نورانی در آسمان آزمایش هواپیماهای سری جاسوسی از جمله "U-2" در این مرکز بوده است.

با این حال عده دیگری معتقدند که همه اشیای نورانی هواپیماهای جاسوسی آمریکا نبوده اند و در بسیاری از موارد حرکت های این اشیای نورانی در آسمان به گونه ای بوده است که نمی تواند ناشی از حرکت یک هواپیما باشد.

وجود بشقاب پرنده و موجودات فضایی در سال های پس از جنگ دوم جهانی یکی از سوژه های جذاب رسانه ها، رمان ها و حتی فیلمنامه های سینمایی بوده است.

آمریکا و شوروی سابق در سال های جنگ سرد رقابت گسترده ای در زمینه جاسوسی و ابزارهای پیشرفته جنگی و تسلیحاتی داشتند.

  اتوبوس دات‌کام نوشت:
«فرورتیش رضوانیه»، نویسنده کتاب «۱۲ سپتامبر»، روز جمعه با انتشار یک یادداشت با عنوان «وقتی موجودات فضایی به ایران حمله کردند» در وبلاگ شخصی خود، به تشریح ماجرای پدیدار شدن نور عجیب در آسمان خاورمیانه و ایجاد وحشت عمومی در ایران به علت سکوت مسوولان پرداخت و نوشت:
جناب آقای محمود احمدی‌نژاد
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
از آنجایی که ممکن است از وقایع عجیب و بی‌سابقه پنج‌شنبه شب در کشور مطلع نباشید، وظیفه خود می‌دانم آن را به استحضار برسانم.
شامگاه پنج‌شنبه ۱۸ خردادماه هنگامی که شما در پکن مشغول رایزنی با مسوولان بلندپایه عضو سازمان شانگهای بودید، مردم ایران ساعت ۲۲:۱۸ به وقت محلی برای نخستین‌بار شاهد ظاهر شدن پدیده نوری ناشناخته‌ای در آسمان بودند که هیچ‌کسی منشا آن را نمی‌دانست. این رخداد برای چند دقیقه ادامه داشت و ساکنان بسیاری از مناطق خاورمیانه و اروپای شرقی نیز آن را با حیرت تماشا کردند.
ابتدا با انتشار گزارش‌های مردمی از مشاهده نور عجیب در آسمان تهران، این پدیده به عنوان موضوع هیجان‌انگیز ظاهر شدن یک «UFO» بر فراز پایتخت مورد توجه قرار گرفت. حتی یک سایت خبری در اقدامی کودکانه مدعی شد که این نور به شکل کلید و لاک‌پشت دیده شده و به احتمال زیاد طرح آزمایشی یک شرکت تبلیغاتی برای آزمایش پروژکتورهای هوایی بوده است. اما زمانی که مشخص شد همه مردم ایران و چند کشور دیگر نیز آن را مشاهده کرده‌اند، قضیه شکل جدی‌تری به خود گرفت.
نخستین فرضیه‌ای که در ذهن مردم نقش بست، حمله نظامی اسرائیل به ایران بود. شما بارها تاکید داشته‌اید که آن‌ها جرئت مرتکب شدن چنین حماقت و جسارتی را ندارند، اما این اتفاق تا اندازه‌ای عجیب بود که از سوی دیگر طبق گزارش پلیس اسرائیل، مردم این منطقه نیز وحشت‌زده پس از ترک منازل خود به خیابان‌ها رفته و تصور کرده‌اند که شاهد حمله موشکی ایران هستند.
فرضیه دیگری که گروه دیگری در جامعه به آن اعتقاد داشتند، تلاش موجودات بیگانه فضایی برای برقراری تماس با کره زمین یا حمله به آن و وقوع صحنه‌هایی مشابه فیلم هالیوودی «جنگ دنیاها» بود. در شرایطی که نور ناشناخته از همه شهرهای ایران قابل مشاهده بود، آغاز جنگ جهانی سوم منطقی‌ترین احتمالی بود که مردم می‌توانستند به آن اعتقاد پیدا کنند.
با توجه به رخ دادن این اتفاق در ساعات پایانی شب و تعطیل بودن بیش‌تر رسانه‌ها، سکوت خبرگزاری‌ها و مسوولان دولتی مردم را مجاب کرد که اتفاقی ماورالطبیعه رخ داده و پاسخی برای آن یافت نمی‌شود. این هراس در همه شهرهای کشور احساس شد و بسیاری از مردم نماز آیات اقامه کردند. از آنجایی که گستردگی وحشت عمومی و حضور مردم مضطرب در خیابان‌ها می‌توانست منجر به رخ دادن ناآرامی‌های شهری شود، تلاش مسوولانه خبرنگاران در شبکه‌های اجتماعی و مسنجرها برای یافتن دلیلی مستند برای توجیه علمی این رخداد آغاز شد. اما در این زمان اتفاق دیگری اضطراب مردم را افزایش داد. خبرگزاری فارس با انتشار عکسی از یک سرباز نظامی در حال کار با وسیله‌ای عجیب شبیه بازوکا، از اجرای موفق رزمایش غافلگیرانه پدافند غیرعامل خبر داد.
با توجه به مشخص بودن پدافند غیرعامل و تفاوت آن با پدافند عامل، این خبر عجیب کاربران اینترنتی را بیش‌تر درباره ماجرا کنجکاو کرد و احتمال قدرت‌نمایی نظامی بین کشورها قوت گرفت زیرا پس از انتشار این خبر، وزیر دفاع روسیه نیز اعلام داشت که یک موشک جدید قاره‌پیما را آزمایش کرده است.
سردرگمی مردم درباره ماهیت نور عجیب در آسمان، تا صبح جمعه که خبرگزاری‌ها گزارش رسانه‌‌های روسی را تایید کردند ادامه پیدا کرد و در نهایت فرضیه‌‌های وقوع جنگ جهانی سوم و حمله موجوات فضایی فراموش شد.
حال من به عنوان یک خبرنگار محقق، نویسنده تنها کتاب داستان‌های اکشن ایرانی و خالق چندین جنجال رسانه‌ای، چند پرسش را مطرح می‌کنم. شاید این جمله‌ها برای شما و مجموعه ساختمان‌های پاستور خنده‌دار باشد، من از آن می‌ترسم و باید این نگرانی‌ها را مطرح کنم. شما علاقه‌ای به پاسخ دادن پرسش ندارید و همیشه پرسش را پرسش جواب می‌دهید، اما امیدوارم به پرسش‌های من هرچند با پرسشی جدید، پاسخ فرمایید.
1) چند درصد از مردم ایران تاکنون در زندگی خود شاهد سقوط شهاب سنگ یا تخلیه شدن سوخت موشک بالستیک در آسمان بوده‌اند که انتظار داشته باشیم کسی دست‌پاچه نشود و همه با آسودگی خاطر، نور عجیب در آسمان را بنگرند و سپس با آرامش به سوی تخت‌خواب‌شان بروند و بخوابند؟
2) اگر به دنبال سکوت رسانه‌ها و مسوولان مردم در خیابان‌ها و میدان‌های شهرهای کشور ازدحام می‌کردند، کدام سازمان مسوول کنترل و کدام نهاد مقصر اتفاقات پس از آن بود؟
3) اگر به هر دلیلی پنج‌شنبه شب اینترنت کشور دچار مشکل می‌شد، آیا مردم آن را با پرتاب موشک بالستیک روسیه و سفر شما به کشور چین برای دیدار با مسوولان کشورهای عضو سازمان شانگهای مرتبط نمی‌دانستند؟
4) هدف از تشکیل سازمان فضایی ایران چیست؟ آیا این سازمان وظیفه نداشت در ساعات نخست پس از این رخداد درباره آن اطلاع‌رسانی کند؟
۵) آیا وقتی دیش‌های ماهواره با لگدهای ماموران پلیس خم می‌شوند و سایت‌های خبری بین‌المللی فیلتر هستند، نباید رسانه‌های داخلی را تقویت و مسوولیت‌پذیر کرد تا بتوان اطلاع‌رسانی در جهت تنویر افکار عمومی را با دقت انجام داد؟
6) تا چه زمان صلاح امنیت ملی در «سکوت» در برابر وقایع است؟ حوادثی که اگر با راه درست مطرح شود، مردم به طور قطع آن را درک می‌کنند.
7) شامگاه پنج‌شنبه ۱۸ خردادماه خبرنگاران از منازل خود فضای شبکه‌های اجتماعی را در کنترل خود قرار دادند. آیا می‌دانید در غیر آن صورت چه اتفاقاتی رخ می‌داد؟
8) رسانه‌های دولتی و نیمه‌دولتی که با بودجه‌های میلیاردی اداره می‌شوند، آیا باید شب‌ها تعطیل باشند؟
9) آیا سازمان پدافند غیرعامل کشور که خود می‌بایست مجری آرامش فضای کشور باشد، مجاز است با انتشار یه خبر عجولانه ابهامات یک ماجرای عجیب و ناشناخته را چند برابر کند؟
10) آیا این امکان وجود دارد که شماره موبایل یکی از نزدیکان‌تان شما را داشته باشم تا در مواقع اضطرار آتی برای گرفتن مشورت یا بیدار کردن سردبیران خبرگزاری‌ها از ایشان کمک بگیرم؟
در پایان از این که نامه من را خواندید، سپاسگزارم. پیشتر تصور می‌کردم درباره موضوعات دیگری از جمله وضعیت فعلی سازمان میراث فرهنگی و شیوع پای‌پولار در جامعه برایتان بنویسم و هرگز نمی‌پنداشتم که روزی در نامه‌ام خطاب به شما از حمله موجودات فضایی به کره زمین سخن بگویم.
با احترام
فرورتیش رضوانیه
۱۹ خردادماه ۱۳۹۱

ستاره شناسان با استفاده از اطلاعات ناسا برای نخستین بار محاسبه کرده اند که در کهکشان راه شیری ماه دست کم 8.8 میلیارد ستاره با سیاره های هم اندازه زمین وجود دارد که در دمای قابل سکونت به سرمی برند.

نتایج این تحقیقات دیروز دوشنبه 13 آبان ماه در مجله مقالات آکادمی علمی علوم منتشر شده است.

جف مارسی یکی از نویسندگان این تحقیق و استاد نجوم دانشگاه کالیفرنیا برکلی گفت: تنها در کهکشان راه شیری 8.8 میلیارد احتمال وجود حیات مطرح است.

دانشمندان اظهار می دارند که گام بعدی آنها بررسی اتمسفرهای این سیارات با تلسکوپهای قوی فضایی است که در آینده پرتاب می شوند، این امر می تواند سرنخی را درباره وجود حیات احتمالی در این سیارات به دست دهد.

مارس اظهار داشت که نتایج این تحقیقات یک پرسش را به ذهن متبادر می کند که اگر ما در کیهان و یا در کهکشان راه شیری تنها نیستیم، پس چرا در کهکشان ما در یک سکوت آزار دهنده ای فرو رفته است و هیچ صدایی از سوی تمدنهای پیشرفته به گوش نمی رسد.

در کهکشان راه شیری یک ستاره از هر 5 ستاره از نظر رنگ، اندازه و سن شبیه خورشید ما است و این ستاره ها دارای سیاراتی هستند که تقریبا هم اندازه زمین محسوب می شوند و از نظر قرار گیری آنها در منطقه قابل سکونت این سیاره ها می توانند دارای آب به شکل مایع باشند.

این اولین باری است که دانشمندان درصد ستاره های شبیه به خورشید ما را که دارای سیاره های شبیه به زمین هستند را به جای تخمین، محاسبه کرده اند و آن را 22 درصد با حاشیه خطای مثبت و منفی 8 درصد اعلام کرده اند.

ناتالی باتالها دانشمند ناسا که روی کپلر کار می کند اظهار داشت که هنوز باید اطلاعات زیادی بررسی شود که این رقم به صورت نهایی اعلام شود.

براساس اظهارات مارسی، در کهکشان ما 200 میلیارد ستاره وجود دارد که 40 میلیارد آنها شبیه خورشید ما هستند، یکی از نویسندگان این تحقیق تعداد ستاره های شبیه خورشید را نزدیک به 50  میلیارد عنوان کرده به این معنا که تعداد سیارات شبیه به زمین 11 میلیارد خواهد بود.