آتش سوزی در قسمت غربی ایالات متحده، خانه ها و جنگل ها را سوزاند ، این ستون عظیم دود حتی از دوردست ها نیز قابل رویت بود به طوری‌که به طور واضح فضانوردان داخل ایستگاه فضایی نیز آن را دیدند.

عکس بالا توسط خدمه اعزام شده ماموریت ۳۱ در ۲۷ ژوئن گرفته شده است که نشان دهنده دود ضخیم شناوری در شمال شرق می باشد که در Wyoming در حال سوختن بود ، همچنین ستون های بیشتری از دود را می توان در قسمت شمالی مشاهده کرد .

دریاچه بزرگ نمک در ایالت یوتا (Utah’s Great Salt Lake) در سمت راست ، پایین تصویر دیده می شود که دو رنگ موجود در آن به خاطر وجود گونه های مختلف جلبک در این دریاچه است که خطوط راه آهن به عنوان یک مانع فیزیکی این دریاچه را تقسیم می‌کند .

شما می توانید ویدئو های این آتش سوزی در غرب را که توسط ایستگاه فضایی بین المللی گرفته شده همراه با خبر ها و عکس های بشتری از این دود و آتش در (NASA) مشاهده کنید .

سه شنبه 12 آذر 1392 / (3 دسامبر)

ماه نو. ماه مستقيماً بين زمين و خورشيد بوده و از زمين قابل رويت نخواهد بود. اين وضعيت در ساعت 3:52 به وقت ايران ( (UTC 00:28رخ مي دهد. 

جمعه 22 آذر و يکشنبه 24 آذر 1392 / (13 و 15 دسامبر)

شهاب باران جوزائيها. اين بارش توسط خيلي ها بهترين شهاب باران در آسمان در نظر گرفته مي شود. جوزائيها به خاطر توليد بيش از 60 شهاب رنگارنگ در هر يک ساعت در نقطه اوجشان معروف هستند . نقطه اوج بارش معمولاً در روزهاي 13 و 14 دسامبر رخ خواهد داد، با اين وجود  برخي از اين شهاب ها از 6 تا 19 دسامبر قابل رويت خواهند بود. نقطه تشعشع براي اين بارش در صورت فلکي جوزا خواهد بود.امسال ماه تثليث ميتواند مشکل ساز باشد و برخي از شهاب هاي کم نور را پنهان کند اما ديدن بيش از 60 شهاب در هر ساعت نيز مي تواند يک نمايش عالي باشد. بهترين ديد معمولاً به سمت شرق، بعد از نيمه شب و در يک مکان تاريک است.

سه شنبه 26 آذر 1392 / (17 دسامبر)

قرص کامل ماه. ماه مستقيماً روبروي زمين قرار گرفته (ازسمت خورشيد) و از روي زمين کاملاً روشن و درخشان ديده مي شود. اين وضعيت در ساعت 12:58 به وقت ايران (UTC 09:28) رخ مي دهد.

شنبه 30 آذر 1392 / (21 دسامبر)

تحول دسامبر. تحول دسامبر در ساعت 20:41 به وقت ايران (UTC 17:11) رخ مي دهد. قطب جنوبي زمين به سمت خورشيد متمايل شده و  به جنوبي ترين نقطه خود در آسمان خواهد رسيد، در اين حالت مستقيماً روي راس الجدي در 23:44 درجه عرض جغرافيائي جنوبي خواهد بود. اين اولين روز زمستان (نقطه انقلاب زمستاني) در نيمکره شمالي و اولين روز تابستان ( نقطه انقلاب تابستاني) در نيمکره جنوبي مي باشد.

دانشمند‌ان با مطالعه روی اندازه‌گیری‌ها و ارزیابی‌های انجام شده از سوی فضاپیمای «کاسینی» در درون تپه‌های یخی در قمر سیاره کیوان، نمک پیدا کرده‌اند.

به گزارش  (ایسنا)، این کپه‌های یخی در قمر «انسلادوس» کشف شده‌اند و وجود آنها می‌تواند دلیلی بر وجود یک اقیانوس مایع بر سطح این قمر باشد.

بر اساس این تحقیق فضاپیمای کاسینی در گردش تحقیقاتی روز نهم اکتبر گذشته برفراز یک تپه یخی پرواز کرده و وزن مولکولی مواد شیمیایی در این تپه یخی را اندازه‌گیری کرد.

بر اساس این گزارش که در مجله نیوسانتستیت منتشر شده، فرانک پستبرگ ــ پژوهشگر انستیتو فیزیک هسته‌یی «ماکس پلانک» در آلمان - و دستیاران وی در این پژوهش آثاری از سدیم را در قالب نمک و بیکربنات سدیم کشف کرده‌اند.

محققان چنین فرض می‌کنند که این مواد شیمیایی می‌توانند از هسته سنگی انسلادوس منشاء گرفته باشند و بنابراین برای رسیدن به یک تپه یخی باید از درون این هسته و از طریق آب مایع نفوذ کرده باشند، این در حالی است که در مشاهدات قبلی از زمین در سال 2007 هیچ نشانه‌ای از سدیم بر سطح این قمر مشاهده نشده بود.

ب

تلسکوپ فضایی 960 میلیون دلاری Gaia ‌که بزرگترین دوربین دیجیتال جهان محسوب می شود،‌ با هدف تهیه دقیق ترین نقشه سه بعدی از کهشکان راه شیری به فضا پرتاب می شود.

وضوح تصویری بسیار بالای این دوربین امکان مشاهده یک تار مو از فاصله 700 کیلومتری را امکانپذیر می کند. این تلسکوپ اقدام به تهیه تصاویر سه بعدی از بیش از یک میلیون ستاره در کهکشان راه شیری می کند.

این تلاش برای نخستین بار به اخترشناسان برای تعیین دقیق جایگاه سیاره زمین در کهکشان راه شیری کمک می‌کند؛ همچنین امکان بررسی و تعیین دقیق فاصله ستارگان اطراف منظومه شمسی با جزئیات بسیار دقیق فراهم می‌شود.

«الوارو گیمنز» مدیر علمی آژانس فضایی اروپا (ESA)، تلسکوپ فضایی Gaia‌ را رویای اخترشناسان عنوان می کند که علاوه بر فراهم کردن امکان تعیین سن، اندازه و حرکت ستارگان، می تواند برای کشف پنج هزار سیاره جدید خارج از منظومه شمسی نیز مفید واقع شود.

تلسکوپ فضایی Gaia ماه اکتبر 2013 میلادی (مهر ماه) از پایگاه فضایی گویان فرانسه توسط موشک Soyuz-Fregat‌ به فضا پرتاب خواهد شد.

نور کهکشان z8_GND_5296 متعلق به 13.1 میلیارد سال پیش، به تلسکوپ فضایی هابل و رصدخانه کک در هاوایی رسیده که هر دو آن را در نور مادون قرمز شناسایی کرده بودند.

جالب اینجاست که از میان 43 کهکشان دور کاندید، این کهکشان تنها نمونه‌ای است که از شواهد شیمیایی کلیدی مورد نیاز برای تائید مسافت آن برخوردار است.

«پروفسور بهرام مبشر» دانشمند ایرانی از دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید و همکارانش بر این باورند که در برخی نقاط، تابش فرابنفش پرانرژی از ستارگان منفجر شده باعث تجزیه هیدروژن میان‌کهکشانی به الکترون و پروتون شده است. هیدروژن پس از یونیزه شدن به رسانای برق تبدیل شده و دیگر نور را پخش نمی‌کند. این امر احتمالا در زمان وجود z8_GND_5296 رخ داده است.

این کهکشان که حدود یک میلیارد برابر، بزرگتر از خورشید است، از دو ویژگی غیرعادی برخوردار بوده که می‌تواند یکی از عوامل مرئی بودن آن در مقایسه با کهکشانهای دیگر باشد.

اول اینکه این کهکشان با سرعتی بالا ستاره تولید کرده و با نرخ تولد حدود 330 ستاره در هر سال، تقریبا 100 برابر ستاره بیشتر از کهکشان راه شیری بوجود می‌آورد که سالانه دو تا سه ستاره تولید می‌کند؛ از این رو از دیگر کهکشانهای کاندید درخشانتر است.

دوم اینکه این کهکشان حاوی درصد بالایی از عناصر سنگین‌تر از هیدروژن و هلیوم است.

این عناصر توسط همجوشی هسته‌ای درون ستارگان بوجود آمده و از این رو یا کهکشان حاوی بقایای منفجره تعداد زیادی از ستارگان غول‌پیکر بوده یا به منطقه‌ای در فضا تبدیل شده که پیش از آن بقایای یک نسل قبلی از ستارگان در آن وجود داشته است.

پروفسور مبشر اظهار کرد: آنچه این کهکشان را نسبت به کهکشانهای دیگر منحصربفرد ساخته، تاییدیه طیف‌سنجی فاصله آن است.

طبق سنجشهای دستگاه طیف‌سنج نصب شده بر روی تلسکوپ کک، تغییر قرمز این سیاره 7.51 است، به این معنی که کهکشان تنها 700 میلیون سال پس از انفجار بزرگ بوجود آمده است.

مبشر افزود: با رصد کهکشانی با این فاصله می‌توان ساختارهای اولیه کهکشانی را بررسی کرد. مقایسه ویژگیهای کهکشانها در مسافتهای مختلف می‌تواند به ما در بررسی تکامل آنها در طول عمر جهان کمک کند.

این دانشمند ایرانی که در حال حاضر نماینده سازمان فضایی اروپا (اسا) در ناسا و مسئول تصویر بردار فروسرخ NICMOS تلسکوپ فضایی هابل است، همچنین تائید کرد که کشف کهکشاهای دورافتاده‌تر با ساخت تلسکوپ قوی 30 متری در هاوایی و تلسکوپ عظیم ماژلانی در شیلی در کنار تلسکوپ فضایی 6.5 ماری جیمز وب قریب‌الوقوع است.

وی اظهار کرد: تا آخر این دهه باید انتظار کشف کهکشانهای بسیار بیشتر در فواصل دورتر را داشته باشیم که به ما اجازه خواهد داد تا فرآیند شکل‌گیری کهکشانها را شاهد باشیم.

این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.

اسرار لکه بزرگ سرخ سیاره مشتری که شامل یک توفان عظیم مواج در کنار این سیاره بوده و صدها سال بطول انجامیده، اکنون توسط دانشمند ایرانی دانشگاه هاروارد با استفاده از مدل‌های رایانه‌ای حل شده است.

به گزارش تازه هاي نجومي به نقل از ايسنا دکتر پدرام حسن‌زاده، دانشجوی پسادکتری دانشگاه هاروارد بر این باور است که کلید تداوم نقطه قرمز بزرگ در حرکت عمودی گازها با احیای بخشی از انرژی از دست رفته آن است.

این توفان غول‌پیکر در سطح سیاره گازی منظومه شمسی بر اساس درک دانشمندان از دینامیک سیال باید قرنها پیش از بین می‌رفت.

به گفته حسن‌زاده، تعدادی از فرآیندها برای پراکنده کردن گرداب‌هایی مانند توفان قرمز با هم ترکیب می‌شوند.

تلاطم و امواج توفان‌های خشن باعث تضعیف انرژی بادهای آن شده و این توفانهای در اثر تابش گرما انرژی بیشتری را از دست می‌دهند که باید تاکنون منجر به پراکنده شدن این لکه قرمز می‌شد.

دکتر حسن‌زاده اظهار کرد، این لکه سرخ بین دو تندباد قوی قرار داشته که در جهتهای متضاد جریان داشته و سرعت چرخش توفان را کم می‌کنند.

وی افزود: بر اساس نظریه‌های کنونی، لکه بزرگ سرخ باید پس از چند دهه پراکنده می‌شد اما در عوض صدها سال ادامه داشته است.

وی با همکاری فیلیپ مارکوس، استاد دینامیک سیال دانشگاه کالیفرنیا در برکلی یک مدل رایانه‌ای برای آزمایش نیروهایی مانند جریانهای عمودی و گردابها ساخته که مدلهای قبلی آنها را رد کرده بودند.

برخلاف نمونه‌های قبلی، این مدل سه بعدی بوده و از وضوح بالایی برخوردار است.

این دانشمند ایرانی اظهار کرد: در گذشته، محققان یا جریان عمودی را به دلیل غیر مهم شمردن آن نادیده گرفته یا از معادلات ساده‌تر برای آن استفاده می‌کردند چرا که مدلسازی آن مشکل بود.

اگرچه این محققان بر این باورند که حرکت عمودی برای توضیح وجود لکه بزرگ سرخ در طول سالیان متمادی نقش مهمی ایفا می‌کند.

به گفته آنها، با کم شدن انرژی گرداب، جریان عمودی از بالا گازهای داغ و از پائین گازهای سرد را به مرکز خود کشیده که بخشی از انرژی از دست رفته آنها را مجددا احیا می‌کند.

برخی دانشمندان پیش از این مدعی شده بودند که لکه بزرگ سرخ انرژی خود را با جذب گردابهای کوچکتر بدست می‌آورد اما برخی مدلهای رایانه‌ای نشانگر آن بودند که این رویداد به اندازه کافی برای توضیح دوام لکه سرخ رخ نمی‌دهد.

دکتر حسن‌زاده و مارکوس اظهار کرده‌اند که در حالیکه مدل آنها بطور کامل اسرار لکه بزرگ سرخ سیاره مشتری را توضیح نداده، آنها بر این فرض هستند که شاید جذب گردابهای کوچکتر نیز بصورت گاه به گاه در استقامت این لکه نقش ایفا می‌کند.

این محققان بر این تصورند که پژوهش آنها می‌تواند برخی گردابهای اقیانوسی را در زمین که می‌تواند برای چند سال دوام داشته باشند و همچنین نمونه‌های مرتبط با شکل‌گیری سیارات و ستاره‌ها را توضیح دهد.

دانشمندان قصد دارند این یافته‌ها را در نشست سالانه بخش دینامیک سیارات انجمن فیزیک آمریکا در ماه نوامبر ارائه کنند.